Η ιστορία του νικελίου

Επειδή τα μεταλλεύματα του νικελίου είναι εύκολα μπερδεμένα με τα μεταλλεύματα του ασημιού, κατανόηση αυτού του μετάλλου και των ημερομηνιών χρήσης του στους σχετικά πρόσφατους χρόνους. Εντούτοις, η ακούσια χρήση του νικελίου είναι αρχαία, και μπορεί να επισημανθεί πίσω μέχρι 3500 BCE. Επιχαλκώνει από αυτό που είναι τώρα Συρία έχει βρεθεί για να περιλαμβάνεται τόσο όσο και το νικέλιο 2%. Μερικά αρχαία κινεζικά χειρόγραφα προτείνουν ότι ο «άσπρος χαλκός» (cupronickel, γνωστός ως baitong) χρησιμοποιήθηκε εκεί μεταξύ 1700 και 1400 BCE. Αυτός ο άσπρος χαλκός Paktong εξήχθη στη Μεγάλη Βρετανία από το 17ο αιώνα, αλλά η περιεκτικότητα σε νικέλιο αυτού του κράματος δεν ανακαλύφθηκε μέχρι το 1822. Τα νομίσματα του κράματος νικέλιο-χαλκού ήταν από τους βακτριανούς βασιλιάδες Agathocles, Euthydemus ΙΙ και Pantaleon στο 2$ο αιώνα BCE, ενδεχομένως από το κινεζικό cupronickel.

Στη μεσαιωνική Γερμανία, ένα κόκκινο μετάλλευμα βρέθηκε στο Erzgebirge (βουνά μεταλλεύματος) που εμοίασε με το Όρεγκον χαλκού. Εντούτοις, όταν ήταν ανίκανοι οι ανθρακωρύχοι να εξαγάγουν οποιοδήποτε χαλκό από το, κατηγόρησαν ένα κακό δαιμόνιο της γερμανικής μυθολογίας, νικέλιο (παρόμοιο με τον παλαιό Nick), για να περιβάλουν το χαλκό. Κάλεσαν αυτό το μετάλλευμα Kupfernickel από το γερμανικό Kupfer για το χαλκό. Αυτό το μετάλλευμα είναι τώρα γνωστό για να είναι nickeline, ένα αρσενίδιο νικελίου. Το 1751, ο βαρώνος Axel Fredrik Cronstedt προσπάθησε να εξαγάγει το χαλκό από το kupfernickel σε ένα ορυχείο κοβαλτίου στο σουηδικό χωριό του Los, και παρήγαγε αντ' αυτού ένα άσπρο μέταλλο που ονόμασε μετά από το πνεύμα που είχε δώσει το όνομά του στο μετάλλευμα, νικέλιο. Στα σύγχρονα γερμανικά, Kupfernickel ή το kupfer-νικέλιο υποδεικνύει το κράμα cupronickel.

Αρχικά, η μόνη πηγή για το νικέλιο ήταν το σπάνιο Kupfernickel. Αρχίζοντας το 1824, το νικέλιο λήφθηκε ως υποπροϊόν του blueproduction κοβαλτίου. Ο πρώτος μεγάλης κλίμακας οσμηρός του νικελίου άρχισε στη Νορβηγία το 1848 από νικέλιο-πλούσιο pyrrhotite. Η εισαγωγή του νικελίου στην παραγωγή χάλυβα αύξησε το 1889 τη ζήτηση για το νικέλιο, και οι καταθέσεις νικελίου της Νέας Καληδονίας, που ανακαλύφθηκαν το 1865, παρείχαν τον μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου ανεφοδιασμού μεταξύ 1875 και 1915. Η ανακάλυψη των μεγάλων καταθέσεων στη λεκάνη Sudbury, Καναδάς το 1883, σε norilsk-Talnakh, Ρωσία το 1920, και στο σκόπελο Merensky, Νότια Αφρική το 1924, γίνοντη μεγάλης κλίμακας παραγωγή του νικελίου πιθανή.