Ποια είναι τα αποτελέσματα των διαφορετικών στοιχείων κατά τη διάρκεια της χαλυβουργίας;

Το Π παρουσιάζεται στο χάλυβα από το Όρεγκον κατά γενική ομολογία, ο φώσφορος είναι επίσης ένα επιβλαβές στοιχείο. Αν και ο φώσφορος μπορεί να αυξήσει τη δύναμη και τη σκληρότητα του χάλυβα, μπορεί σημαντικά να μειώσει την ανθεκτικότητα πλαστικότητας και αντίκτυπου. Ειδικά στη χαμηλή θερμοκρασία, καθιστά το χάλυβα σημαντικά εύθραυστο, ο οποίος καλείται «κρύο embrittlement». Το Π έχει την καλή στερεά ενίσχυση λύσης και την κρύα σκλήρυνση εργασίας. Χρησιμοποιείται σε σχέση με με το χαλκό για να βελτιώσει την ατμοσφαιρική αντίσταση διάβρωσης του χαμηλού υψηλής αντοχής χάλυβα κραμάτων

Το τιτάνιο έχει την ισχυρή συγγένεια με το άζωτο, το οξυγόνο και τον άνθρακα, και έχει την ισχυρότερη συγγένεια με το θείο από το σίδηρο. Είναι καλοί αποξειδώνοντας και εξαερώνοντας πράκτορας και ένα αποτελεσματικό στοιχείο για τον καθορισμό του αζώτου και του άνθρακα. Επειδή η συγγένεια μεταξύ του τιτανίου και του άνθρακα είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή μεταξύ του χρωμίου και του άνθρακα, το τιτάνιο χρησιμοποιείται συχνά για να καθορίσει τον άνθρακα στο ανοξείδωτο για να αποβάλει τη διάλυση του χρωμίου στο όριο σιταριού, ώστε να αποβληθεί ή να μειωθεί η??????????? διάβρωση του χάλυβα.

Το τιτάνιο μπορεί να βελτιώσει την πλαστικότητα και την ανθεκτικότητα στο συνηθισμένο χαμηλό χάλυβα κραμάτων. Ο δομικός χάλυβας κραμάτων που περιέχει το τιτάνιο έχει τις καλές μηχανικές και τεχνολογικές ιδιότητες, και το κύριο μειονέκτημά του είναι φτωχό hardenability.

Το χρώμιο μπορεί να αυξήσει το hardenability του χάλυβα και έχει την επίδραση της δευτεροβάθμιας σκλήρυνσης. Μπορεί να βελτιώσει τη σκληρότητα και την αντοχή του χάλυβα άνθρακα χωρίς να καταστήσει το χάλυβα εύθραυστο. Όταν το περιεχόμενο υπερβαίνει 12%, ο χάλυβας έχει την καλή υψηλής θερμοκρασίας αντίσταση διάβρωσης αντίστασης οξείδωσης και οξείδωσης, και αυξάνει επίσης τη θερμική δύναμη του χάλυβα. Το χρώμιο είναι το κύριο στοιχείο ανάμιξης του ανοξείδωτου, του ανθεκτικού στα οξέα χάλυβα και του ανθεκτικού στη θερμότητα χάλυβα.

Το ΜΝ μπορεί να βελτιώσει τη δύναμη του χάλυβα: επειδή το ΜΝ είναι σχετικά φτηνό και να είναι απείρως στερεό που διαλύεται μπορεί με το Φε, έχει σχετικά λίγη επίδραση στην πλαστικότητα βελτιώνοντας τη δύναμη του χάλυβα. Επομένως, το μαγγάνιο χρησιμοποιείται ευρέως όπως ενισχύοντας το στοιχείο στο χάλυβα. Μπορεί να ειπωθεί ότι βασικά όλοι οι χάλυβες άνθρακα περιέχουν το ΜΝ. Ο κοινός ήπιος χάλυβας σφράγισής μας, ο διπλός χάλυβας φάσης (χάλυβας DP) και ο μαρτενσιτικός χάλυβας (χάλυβας κρατών μελών) όλοι περιέχουν το μαγγάνιο. Εντούτοις, το περιεχόμενο του ΜΝ είναι επίσης ένα δίκοπο ξίφος. Όσο υψηλότερη η περιεκτικότητα σε ΜΝ, ο καλύτερος. Η αύξηση της περιεκτικότητας σε μαγγάνιο θα μειώσει την πλαστικότητα και την ιδιότητα συγκόλλησης του χάλυβα.