Ξέρετε την τεχνολογία σφυρηλατημένων κομματιών;

Πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση, η σφυρηλάτηση ήταν η πιό κοινή τεχνολογία επεξεργασίας μετάλλων, όπως τα πεταλοειδή, κρύα όπλα και το τεθωρακισμένο, τα οποία σφυρηλατήθηκαν με το χέρι από τους σιδηρουργούς από σε όλο τον κόσμο (συνήθως γνωστός ως σίδηρος ήττας). Ηπόσβησε το μέταλλο με επανειλημμένα να θερμάνει και να σφυρηλατήσει έως ότου πήρε την επιθυμητή μορφή.

Η διαδικασία κόστισε: Κόστος φορμών (μέσος-μέγιστο σημείο), ενιαίο κόστος μερών (μέσο)

Χαρακτηριστικά προϊόντα: εργαλεία χεριών, τεθωρακισμένο, οχήματα, αεροδιαστημικά, βαρέων καθηκόντων μηχανήματα, κ.λπ.

Κατάλληλη παραγωγή: μονό κομμάτι και μικρή batch

Ποιότητα: Η άριστη δομή μορίων αυξάνει πολύ τη δύναμη κομματιών προς κατεργασία

Ταχύτητα: Ο χρόνος μονών κομματιών είναι συνήθως λιγότερο από 1 λεπτό, ανάλογα με το μέγεθος, τη μορφή και την υλική επιλογή.

Εφαρμόσιμο υλικό

1. Ιδιαίτερα κατάλληλος για τα σιδηρούχα μέταλλα (σιδηρούχα μέταλλα), όπως τα κράματα και τα ανοξείδωτα.

2. Μερικά μη σιδηρούχα μέταλλα, όπως το τιτάνιο, ο χαλκός και το αλουμίνιο

Εκτιμήσεις σχεδίου

1. Το πάχος τοίχων του σφυρηλατημένου κομματιού προς κατεργασία πρέπει να ελεγχθεί σε 5 χιλ.-250 χιλ. (0.2-9.84 μέσα)

2. Το βάρος αναφοράς του σφυρηλατημένου κομματιού προς κατεργασία είναι μεταξύ 0.25kg (0.55lb) - 60kg (132lb).

3. Λάθος μερών: το λάθος των μικρών μερών είναι 1 χιλ. (0.04in), και αυτά των μεγάλων μερών είναι 5 χιλ. (0.2in).

Λεπτομερής περιγραφή της διαδικασίας

Ανοίγοντας και κλείνοντας σφυρηλατημένο κομμάτι κύβων: Οι θερμαμένοι φραγμοί μετάλλων (κίτρινα μέρη) σφυρηλατούνται από τους ανώτερους και χαμηλότερους κύβους για να επεκτείνουν τη μορφή του μετάλλου. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν με το χέρι από τους πεπειραμένους χειριστές.