Ξέρετε την επιρροή αυτών των 4 στοιχείων στις ιδιότητες του χάλυβα;

Το Γ είναι το κύριο στοιχείο δεύτερος για να σιδερώσει μόνο, το οποίο έχει επιπτώσεις άμεσα στη δύναμη, την πλαστικότητα, την ανθεκτικότητα και την ιδιότητα συγκόλλησης του χάλυβα.

Όταν η περιεκτικότητα σε άνθρακα στο χάλυβα είναι κάτω από 0,8%, η δύναμη και η σκληρότητα της αύξησης χάλυβα, ενώ η πλαστικότητα και η ανθεκτικότητα μειώνονται με την αύξηση της περιεκτικότητας σε άνθρακα Εντούτοις, όταν η περιεκτικότητα σε άνθρακα είναι περισσότερο από 1,0%, η δύναμη του χάλυβα μειώνεται με την αύξηση της περιεκτικότητας σε άνθρακα.

Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε άνθρακα, η ιδιότητα συγκόλλησης του χάλυβα γίνεται χειρότερη (ιδιότητα συγκόλλησης του χάλυβα με την περιεκτικότητα σε άνθρακα μεγαλύτερη από 0,3% μειώσεις σημαντικά), κρύα αύξηση ευαισθησίας εφθραυστότητας και γήρανσης, και ατμοσφαιρικές μειώσεις αντίστασης διάβρωσης.

Η επίδραση του Ν στις ιδιότητες του χάλυβα είναι παρόμοια με αυτήν του άνθρακα και του φωσφόρου. Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε άζωτο, η δύναμη του χάλυβα μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, η πλαστικότητα, ειδικά η ανθεκτικότητα, μπορεί να μειωθεί σημαντικά, η ιδιότητα συγκόλλησης γίνεται χειρότερη, και οι κρύες αυξήσεις εφθραυστότητας Συγχρόνως, η τάση γήρανσης, η κρύα εφθραυστότητα και η καυτή εφθραυστότητα αυξάνονται, και η συγκόλληση και οι κρύες κάμπτοντας ιδιότητες του χάλυβα είναι χαλασμένες. Επομένως, η περιεκτικότητα σε άζωτο στο χάλυβα πρέπει να μειωθεί και να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Γενικά, η περιεκτικότητα σε άζωτο δεν θα είναι υψηλότερη από 0,018%.

Για μερικούς βαθμούς ανοξείδωτου, κατάλληλα που αυξάνονται το περιεχόμενο του Ν μπορεί να μειώσει τη χρήση του χρωμίου και να μειώσει αποτελεσματικά το κόστος.

Το Ο είναι ένα επιβλαβές στοιχείο στο χάλυβα. Εισάγει φυσικά το χάλυβα στη χαλυβουργική διαδικασία. Αν και το μαγγάνιο, το πυρίτιο, ο σίδηρος και το αργίλιο πρέπει να προστεθούν για την αναγωγή στο τέλος της χαλυβουργίας, δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Κατά τη διάρκεια της στερεοποίησης του λειωμένου χάλυβα, η αντίδραση του οξυγόνου και ο άνθρακας στη λύση θα παραγάγουν το μονοξείδιο του άνθρακα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει τις φυσαλίδες. Το οξυγόνο υπάρχει κυρίως υπό μορφή FeO, MnO, SiO2, Al2O3 και άλλων συνυπολογισμών στο χάλυβα, ο οποίος μειώνει τη δύναμη και την πλαστικότητα του χάλυβα. Ιδίως, ασκεί σοβαρή επίδραση στη δύναμη κούρασης και την ανθεκτικότητα αντίκτυπου.

Το οξυγόνο θα αυξήσει την απώλεια σιδήρου, θα αποδυναμώσει τη διαπερατότητα και τη μαγνητική επαγωγή, και θα εντείνει τη μαγνητική επίδραση γήρανσης στο χάλυβα πυριτίου.

Το Si είναι σημαντικός μειώνοντας πράκτορας και deoxidizer στη χαλυβουργική διαδικασία: πολλά υλικά στο χάλυβα άνθρακα περιέχουν λιγότερο από 0,5% Si, το οποίο παρουσιάζεται γενικά μέσα όπως μειώνοντας πράκτορα και deoxidizer στη χαλυβουργική διαδικασία.

Το πυρίτιο μπορεί να διαλυθεί ferrite και τον ωστενίτη για να βελτιώσει τη σκληρότητα και τη δύναμη του χάλυβα, η οποία είναι δεύτερη μόνο στο φώσφορο. Εντούτοις, όταν υπερβαίνει η περιεκτικότητα σε πυρίτιο 3%, η πλαστικότητα και η ανθεκτικότητα του χάλυβα θα μειωθούν σημαντικά. Το πυρίτιο μπορεί να βελτιώσει το ελαστικό όριο, τη δύναμη παραγωγής και την αναλογία παραγωγής του χάλυβα, και δύναμη κούρασης και αναλογία κούρασης. Αυτό είναι επειδή ο χάλυβας πυριτίου ή μαγγάνιου πυριτίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χάλυβας άνοιξη.

Το πυρίτιο μπορεί να μειώσει την πυκνότητα, τη θερμική αγωγιμότητα και την αγωγιμότητα του χάλυβα. Εντούτοις, κάτω από το ισχυρό μαγνητικό πεδίο, το πυρίτιο μειώνει τη δύναμη μαγνητικής επαγωγής του χάλυβα. Το πυρίτιο έχει την ισχυρή δύναμη αποξείδωσης, η οποία μειώνει τη μαγνητική επίδραση γήρανσης του σιδήρου.